Paragon Project: Het slechtste slimme horloge ooit

Soms is het ergste in het leven het beste. En vaak is bij makerprojecten de leukste manier om iets te doen ook de slechtste. Dat is ongetwijfeld het geval bij dit atypische Paragon Project: het slechtste slimme horloge ooitsamengesteld door een van onze favoriete tech YouTubers. Leren op laag niveau.

Op basis van de Arduino Uno R4 met WiFi heeft Low Level Learning een te groot, ongemakkelijk, slecht ingesteld slim horloge gemaakt en het is geweldig.

Het vertelt de tijd en je hartslag direct op de ingebouwde LED's op de Arduino.

Hardware

Voor dit project heb je een Arduino Uno R4 met WiFi, een hartslagmeter, een batterij, een band en een hoesje en wat duct tape nodig.

Het bouwen is geen probleem.

Stap één: doe de Arduino in een plastic doosje en haal er een bandje doorheen. Doe dat om je pols.

Stap twee: plaats de hartslagmeter en de batterij voorzichtig naast elkaar en bevestig ze met DUCT TAPE aan je arm.

Bada bing bada boom. Je bent er klaar voor.

Software

Ik denk dat het echt leuke van dit alles de genialiteit van de software is om dit ding te laten draaien (zoals meestal het geval is met de video's van Low Level Learning).

Eerst, zoals beschreven in de video, is het nodig om het Network Time Protocol (NTP) in te stellen via de SDK van de ESP32-chip op de Arduino Uno. Je initialiseert een buffer en maakt dan een User Datagram Protocol (UDP) pakket aan. Dat pakket bevat de NTP-gegevens.

In theorie heb je voor dit project eigenlijk alleen de ESP32 nodig, want daar draait alle code op. Maar als je dat coole display wilt, heb je de Arduino nodig.

Vervolgens moet je de LED-matrix instellen om de NTP om te zetten in iets bruikbaars voor het display.

De derde stap is het aansluiten van een hartslagmeter op de Arduino om er een echte smart kijken. In de video vertelt Low Level Learning dat hartslagmeters groen zijn, omdat ze aangeven hoeveel licht ze zien als het licht weerkaatst op de huid. En groen is de tegenovergestelde kleur van bloed.

Het is altijd geweldig als mensen vragen beantwoorden waar je nooit aan gedacht hebt, zoals: waarom is het lampje van mijn slimme horloge groen?

Hoe dan ook, de vierde stap is het schrijven van code om uit te zoeken hoeveel licht er op je huid weerkaatst om je hartslag te bepalen. Deze stap is mijn favoriet voor de vindingrijkheid van Low Level Learning: uitzoeken wat de hoogste en laagste niveaus van een analoge output zijn en dit uiteindelijk omzetten in een geheel getal van slagen per minuut.

Oh, en had ik al gezegd dat je er nergens mee naartoe kunt omdat het afhankelijk is van een WiFi-verbinding?

Zo zie je maar - de slechtste smartwatch ooit in vier stappen. Zorg ervoor dat je de video bekijkt:

En laat het ons weten als je besluit er zelf een te maken - we zetten hem graag in een vervolgbericht!

Je kunt meer Paragon-projecten uit deze serie bekijken door te klikken op hier.

En, zoals altijd, als je vragen hebt of een project voor deze serie wilt voorstellen, reageer dan hieronder!