Wat als Oppenheimer een Raspberry Pi had?

J. Robert Oppenheimer staat momenteel bij iedereen in het middelpunt van de belangstelling.

Maar wat zou er gebeurd zijn als Oppenheimer toegang had gehad tot een Raspberry Pi?

Als hoofd van het Los Alamos Laboratorium tijdens de bouw van de eerste kernbom door de Verenigde Staten, verzamelde Oppenheimer wetenschappers in New Mexico om de klok rond en clandestien te werken.

Interessant is dat er twee soorten computers werden gebruikt door het Manhattan Project: ponskaartmachines geproduceerd door IBM en zogenaamde "menselijke computers“.

Deze "menselijke computers" waren mensen die de berekeningen voor het project maakten, zoals Jean Dow Bacher, Josephine Elliot en Kay Manley.

Hoewel deze mensen en de machines waarmee ze werkten vrij snel konden werken, komt hun snelheid niet eens in de buurt van de snelheid van een Raspberry Pi.

Dus wat als we terug in de tijd konden gaan en Oppenheimer stiekem een Raspberry Pi konden geven, die de krachtigste computer zou zijn die hij ooit heeft gezien?

WAARSCHUWING: Het volgende is slechts een ludiek verhaal over hoe dat eruit zou kunnen zien.

Laten we ons eens voorstellen dat je in het bezit bent van een tijdmachine en deze terugbrengt naar Los Alamos in 1943.

Terwijl het gerommel van de tijdmachine vertraagt, kondigt een robotstem aan dat je 80 jaar geleden met succes naar New Mexico bent vervoerd.

Met wat gewurm gaat de vacuüm afgesloten deur open en word je begroet door verblindend zonlicht en hitte.

Met uw Raspberry Pi 4B (met 4GB - meer geheugen dan alle computers ter wereld op dit moment) in je zak, ga je op zoek naar niemand minder dan Oppenheimer zelf.

Als je over de houten planken loopt die als trottoir dienst doen, zie je korte, geïmproviseerde huisjes geflankeerd door waslijnen. Kinderen rennen tussen de waslijnen door. De wind biedt verkoeling voor de zon.

Plotseling slaat het geluk toe en zie je de lange man met zijn brede stropdas en hoge hoed. Zijn hoofd hangt naar beneden, in gedachten verzonken.

Je nadert snel, hij merkt je nauwelijks op.

"Dr. Oppenheimer, ik moet u spreken."

Hij loopt door, zonder te vertragen. Sterker nog, het lijkt alsof hij versnelt.

"Doe het snel. Ik heb het druk," mompelt hij.

"Ik kom uit de toekomst en ik moet je iets laten zien," antwoord je. Je reikt in je zak en haalt je prachtige Raspberry Pi tevoorschijn.

Oppenheimer kijkt even om en blijft staan.

Zijn ogen verwijden zich. "Wat is dat?"

"Het is een single-board computer met een 64-bit quad-core processor, ondersteuning voor twee schermen met resoluties tot 4K via een paar micro-HDMI poorten, hardware videodecodering tot 4Kp60, tot 4GB RAM, dual-band 2.4/5.0 GHz draadloos LAN, Bluetooth 5.0, Gigabit Ethernet, USB 3.0 en PoE-mogelijkheden (via een aparte PoE HAT add-on)," antwoord je zelfverzekerd.

"Ik begreep er geen woord van."

Hij neemt je mee naar zijn kantoor, waar jullie gaan zitten en de vooruitgang in computergebruik van de afgelopen acht decennia bespreken.

Terwijl hij de Raspberry Pi aan de zijkanten vasthoudt, zoals je altijd zou moeten doen, verwondert Oppenheimer zich over het groene bord.

"Wat zijn dit?"

"Dat zijn USB-poorten."

"En dit?"

"Dat is om een koptelefoon in te pluggen."

"Fascinerend," zegt hij terwijl hij achterover leunt in zijn stoel.

Hij pauzeert even, staat dan op en begint te lachen: "We zouden de snelheid en nauwkeurigheid van al onze berekeningen kunnen verhogen! We kunnen gegevens verwerken en simulaties uitvoeren! We zouden de kracht ervan kunnen gebruiken om onze modellen te ontwikkelen!"

“Of je kunt een theezakjes weekmachine!" zeg je.

"De mogelijkheden zijn eindeloos!" brult hij verrukt.

Naarmate de dag vordert, luistert Oppenheimer enthousiast naar je beschrijvingen van hedendaagse technologie. Je vertelt hem verhalen over het leven in de 21e eeuw.

Terwijl de zon ondergaat, besluit je dat het tijd is om terug te keren naar 2023 en hem het beste te wensen. Hij loopt met je mee terug naar je tijdmachine.

Je stapt naar binnen en zegt tegen hem: "Wees voorzichtig met die Pi, want dat is de enige die ik bij me heb."

"Natuurlijk," knikt hij, "ik heb alleen nog een laatste vraag voordat je gaat."

"Alles, Oppie."

"Hoe kan ik mijn Raspberry Pi controleren en besturen met een eenvoudige en toegankelijke webinterface?"

Hij houdt zijn hoed duidelijk ongemakkelijk in zijn handen.

Met een wetende glimlach draai je je hoofd naar de hemel. Dan leun je naar hem toe en fluister je in zijn oor, "PiCockpit.com“

En daarmee duw je de deur dicht en stel je de besturing in voor het hart van 2023.

Oppenheimer kijkt ondertussen toe hoe je tijdmachine begint te draaien en wordt omhuld door een fel licht voordat hij snel verdwijnt.

"PiCockpit, hè? Ik neem aan dat ik zo de luchtkwaliteit en luchtdruk in een kamer kan controleren. Ik kan ook lichten dimmen met een intuïtief display. Ik kan ook de GPIO-pinnen op mijn Pi bedienen en uitlezen. Bovendien kan ik dat allemaal doen zonder ook maar één regel code aan te raken. En het beste van alles - het is gratis voor maximaal vijf Raspberry Pis en ik heb er maar één!"

En daarmee loopt hij terug naar huis, stopt de Raspberry Pi voorzichtig in zijn zak en neemt wat broodnodige rust.